The Vroeg Diaries - interview met een bevlogen DroomHout klant

Een prachtig relaas van een trouwe klant. Jacques Mentrop van DroomHout interviewt Erik Voskuijl. Een klant van het eerste uur, loyaal tot en met, een echte fan. Maar ook kritisch en vol goede ideeën. Lees hier het relaas dat werd opgenomen in restaurant Vroeg in Bunnik.

Jacques  Mag ik jou wat vragen? Waar liep je tegen aan voordat je bij ons een tafel kocht? Jij was nog niet bij ons binnen geweest. Waar liepen jullie tegenaan? 

Erik  Dan moet ik de plaat even terugdraaien.

Jacques  Laat je koffie niet koud worden hè? :-)

Erik  Waar we denk ik tegenaan liepen was natuurlijk allereerst de ideeën over: wat wil je? Wat wil je neerzetten? Welke maten? Hoe moet het voldoen en hoe moet het eruit zien? Etcetera. We zijn echt begonnen met nadenken. Het was natuurlijk een verbouwde keuken. We wisten de ruimte nog niet helemaal. De bestaande ruimte moest nog verbouwd worden. Ik moet even goed in mijn geheugen graven. Wat mijn probleem is, is dat je heel goed moet rondkijken voordat je iets gevonden hebt. Je gaat online kijken. Je gaat een aantal van die meubelzaken af. Je kijkt links en rechts en - dat heb ik je al eerder gezegd - het probleem waar ik echt tegenaan liep was dat het allemaal standaard oplossingen waren. Het zijn allemaal: tafel dat en tafel dit en dat is het dan vaak. Natuurlijk kun je het onderstel wel anders krijgen maar ik liep er tegenaan, dat gecombineerd met stoelen etcetera. We vonden dat het heel moeilijk om te kiezen. Dus toen heb ik tegen Ine gezegd: we moeten naar Jacques toe want daar kunnen we precies krijgen wat we willen hebben. Daar is ook niet alles ongelimiteerd. Toen zijn we op je site gaan kijken en toen hebben we gezegd: we gaan gewoon weer bij jou langs. Dat is het prettige denk ik. Bij de meeste zaken kom je binnen en dan hebben ze òf het model niet òf ze hebben het alleen maar op een plaatje staan. Of ze hebben het niet in de context staan zoals jij het wilt hebben. Kijk even naar Nijhof, die heeft ook tafels staan. Daar praat je niet met iemand, die zegt: ik zou dat of dat doen en je kan het zo en zo doen. Iemand die de tafel al eigenlijk dus maakt. Ik denk dat dat voor ons de doorslaggevende reden ook was om weer bij jou te komen. We kenden jou natuurlijk al en dat is de beruchte stap die je steeds moet zetten. Het bruggetje wat wij moeten maken. Jij komt van die loungebanken die wij hebben. Dan moet je bedenken: o ja, Jacques heeft ook dat. Die heeft ook dat en ook dat. Dat was wel steeds het bruggetje wat wij moesten maken. Uiteindelijk praten we nu over een bank in de zitkamer en toen zeiden we: waarom zouden we dat niet bij jou halen? 

Het is denk ik keuzestress, zóveel verschillende mogelijkheden, terwijl je eigenlijk met iemand wilt praten die echt geïnteresseerd is in jou situatie. Die geïnteresseerd is in jou en die gewoon flexibiliteit heeft en oplossingen.

Jacques  Wat doet dat? Jij zit in zo’n proces en zegt: dat is bij mij best wel lastig. Wat doet dat met jou? Wat voor een consequentie heeft dat? 

Erik  Ik raak daar echt van uit mijn humeur. Ik vind dat hele gezoek naar meubelen en dingen een crime. Ik vind het verschrikkelijk. Het trekt alle energie uit mij om in een meubelzaak te moeten zitten luisteren naar een verkoper die alleen maar met stalen aankomt en de keuzestress nog groter maakt. Zo ver ben ik nog helemaal niet in mijn hoofd. Ik wil iemand hebben zoals jij, die mij helpt om een keuze te maken. Het is ook het vertrouwen dat je met elkaar hebt. Dan kun je zeggen: de collectie is belangrijk. Maar het is denk ik vooral in deze wereld het gevoel van herkenning en het gevoel van: ik heb iemand die weet wat wij willen. Die zit ongeveer op hetzelfde niveau. Hij kan zich voorstellen hoe het er bij ons uitziet. En wat we niet moeten hebben. Ik vind ook, de keuze die je maakt in je assortiment en de dingen die je maakt, maakt ook een statement. Dat is niet voor iedereen. Het is geen doorsnee. Neem dat bureau, dat zijn bewuste keuzes die passen bij een bepaalde doelgroep en wij passen daar denk ik in. 

Jacques  Ja leuk. Dankjewel. Andere vraag die hier staat - die heb je al deels beantwoord - dus ik ga hem iets omgooien: wat had je al gedaan om het probleem op te lossen? Je hebt al gezegd: ik ga op internet kijken en ik ga naar wat winkels toe. Toen ging je op een gegeven moment op onze site kijken. Wat zocht jij op dat moment, toen je op onze site keek wat voor jou uiteindelijk maakte dat je zei: oké, we gaan er op een goede zaterdag naartoe? Want je wist het misschien niet helemaal, wel: hij maakt loungebanken, maar wat vroeg je je af en wat kreeg je beantwoord toen je op die site keek waardoor je zei: laten we toch maar even gaan kijken? Kun je dat aangeven? Je had ook kunnen zeggen van: daar gaan we ook niet heen.

Erik  Ik denk dat je door toch wel een beetje om je heen te kijken, want dat is wel noodzakelijk altijd, je moet wel je gedachten ergens naartoe vormen in het keuzeproces wat je doorgaat. Je moet wel een aantal dingen zien om te zeggen wat wel en wat niet. Dus we waren al meerdere keren op de site geweest. Dan zit je gewoon midden in dat keuzeproces en op een gegeven moment valt er toch een kwartje van: oké, het moet dus iets zijn wat meer tailor made is en niet het standaardwerk wat we zien bij andere aanbieders. Ik kan het me niet zo goed herinneren, dat heb ik allemaal uitgewist.

Jacques  Het is niet je favoriete hobby.

Erik  Nee. Op een gegeven moment kwamen we natuurlijk en zagen we die tafel bij jou staan. Die instap en dat je allemaal functionaliteiten aan een tafel die je wilt hebben. Jij had hem staan. En we weten gewoon, de doorslaggevende factor was: we weten dat we bij jou flexibiliteit hebben in hoe we dat ding in elkaar zetten. Hoe groot die is, hoe breed die is, hoe dik die is. Welke kleur dat is.

Jacques  Het is wel fijn dat het geen topic meer is.

Erik  Het is geen topic meer. Ook nog heel veel keuzes. En dan komt jouw persoonlijke inbreng daarbij als je dan in de showroom bent. Ik ben zo, ik heb geen zin om 3 uur lang door de woon mall Arena in Amsterdam Zuidoost te lopen. Daar word ik gewoon echt dodelijk treurig van. Ik wil gewoon naar een plek, het is hartstikke gezellig, maar het is ook wel weer lekker dat je daar niet 3 uur hoeft te hangen. Dat. Daar word jij ook chagrijnig van want dan gaan ze maar niet weg. Je wilt ook naar een plek gaan waar je zegt van: oké, ik hoef nu nèrgens anders meer naartoe.

Jacques  Dankjewel. Waar twijfelde je aan voordat je naar ons toe ging?

Erik  Dat is denk ik toch steeds dat bruggetje dat je moet maken hier. Zo gaat dat met alle dingen in het brein van klanten, van mensen, je maakt associaties. Als je aan Droomtafel denkt, dan dachten wij natuurlijk in 1e instantie aan loungemeubelen, steigerhout in de tuin. 

Jacques  Omdat je dat al hebt.

Erik  Omdat we dat hebben en omdat we dat ook heel leuk aan andere vrienden hebben geadviseerd die dat ook hebben staan. Dus je moet dan even, dat zijn associaties, het merk - dat weet jij ook -  het merk is niet een logo of een naam. Een merk wordt gevormd door de associaties in ons hoofd. Apple is niet die laptop hier, Apple is een netwerk van associaties. Design, het ziet er lekker uit, het werkt lekker, alles in orde. Bij Droomhout heb je precies hetzelfde. En een sterk merk zorgt ervoor dat die associaties zo eenduidig mogelijk zijn. Het kan een hele set zijn. Dat is denk ik iets waar voor jou de uitdaging ligt, dat mensen het gevoel hebben dat ze voor meerdere vragen.., dat je voor hun interieur en voor hun exterieur een oplossing hebt. Je moet wel weer iedere keer dat bruggetje maken. Net zoals ik dat ook doe. Ik moet nu een bruggetje maken naar: Jacques heeft ze hier staan, die banken voor binnen, die zitbanken. Ik zou er wel voor langs moeten gaan, dat is weer een bruggetje,

Jacques  Ik heb daar wat leuks voor. Ga ik je zo vertellen. Daar heb ik iets heel leuks voor. Dankjewel. Hoe is het product of de dienst je bevallen? Hoe is de tafel jou bevallen?

Erik  Dat weet je. Ik had zelfs - dat is heel grappig - ik had een aannemer die al jaren in het vak zit, die is net zo oud als ik. Een jonge jongen. Een tot de tanden gewapend man. Die is wel behoorlijk kritisch. Aannemers zijn heel kritisch op elkaar. Hij zag die tafel staan en die keek meteen aan de onderkant van: hoe is dit in elkaar gezet? Die zei meteen: dit is echt top. Hoe dat in elkaar is gezet.

Jacques  Top. Geweldig.

Erik  Ook de vakman ziet dat het gewoon super spul is.

Jacques  Leuk, gaaf.

Erik  Weet je, een goede tafel kun je op heel veel plekken kopen toch?

Jacques  Dat denk jij.

Erik  Een gemiddelde consument zal niet snel zo technisch onderlegd zijn dat hij in de perceptie, dat is altijd realiteit, denken mensen toch: een tafel is een tafel, wat kan je daaraan verkloten?

Jacques  Daar kun je best wel veel aan verprutsen natuurlijk. Wij denken heel vaak dat we een veel betere tafel maken, maar wij vragen ons wel eens af of: 

a. de gemiddelde klant dat wel ziet

b. de gemiddelde klant daar wel op zit te wachten

Erik  Het is het natuurlijk ook nog een keer, die tafel, ik heb het niet aan jou gevraagd: hoe zet jij die tafels eigenlijk in elkaar, doe jij het wel zo en zo en zo? Ik heb nooit onder die tafel gekeken. Maar goed, dat is natuurlijk het vertrouwen wat je hebt. Dat is denk ik toch jouw kracht: die driehoek van die persoonlijke stijl van jouzelf, de beperkte maar hele goede collectie die keuzestress vermindert en dat zelf maken. Die combinatie, daarmee ontzorg je mensen. Er zijn natuurlijk interieur fetisjisten die precies weten wat ze willen. Maar dat is jouw markt denk ik niet helemaal. Ik denk dat jouw markt veel meer ziet in, als ik het heel plat zeg, wat meer upmarket mensen met een bepaald opleidingsniveau, met een bepaald huis, uit een bepaalde omgeving, met een bepaalde scope. Dat matcht het best.

Jacques  Toen stond die tafel bij jou binnen, wat heb jij daarna gemerkt? Wat is er bij jullie veranderd? 

Erik  (lachend) Wat geweldig is is dat ik goddomme eindelijk eens een keer lekker kan zitten aan de tafel. Daarvoor hadden we gewoon, dat was echt zo’n klotetafel. 

Jacques  Serieus?

Erik  We hadden natuurlijk een hele smalle tafel met grote stoelen en zo’n houten bank. Daar zit je gewoon niet lekker op. We hebben nou gewoon een super tafel. We hebben nu een hele grote tafel voor ons doen. Nu kun je in gesprek aan tafel zijn of werken. Als de kinderen thuis zijn zitten we heel relaxt om de tafel heen. Het is veel meer het middelpunt geworden van het huis.

Jacques  Fantastisch. Mooi dat wij daar een kleine bijdrage aan konden leveren. Welk soort mensen zou je een tafel als deze ook aan willen bevelen?

Erik  Dat zijn onze vrienden, mensen in ons netwerk enzo.

Jacques  Typeer ze eens? Wat voor een type mens is dat? Wat voor een soort is dat?

Erik  Wil je ze sociodemografisch? 

Jacques  Wat in je opkomt. Wat je kan bedenken. The more the better.

Erik  Het klinkt heel erg maar dat is toch een beetje ons soort mensen. Dat zijn toch mensen met wel een gevoel voor smaak maar die niet zomaar een Linteloo stoel neerzetten ofzo. Het zijn niet mensen die zich voorstaan op: zie mij nou eens een duur interieur hebben. Of: zie mij nou eens met deze glanzende auto en dit en dat. Gewoon mensen die de voeten op de grond hebben. Toch wel wat vermogend zijn. In een lekker huis wonen, maar met beide benen op de grond. Wat ingetogen. Beschaafd.

Jacques  Cool

Erik  Dat is denk ik toch een beetje waar wij, dat is onze kring met mensen blijkbaar… want mensen die binnenkomen zeggen: ja dat vind ik ook mooi. Het zijn dan wel mensen die kritisch genoeg zijn dat ze niet iets standaards willen hebben. Ze kunnen ook naar Ikea stappen, doen ze ook. Doen wij ook. Maar voor dit soort dingen zoeken ze ook persoonlijk contact met iemand. Zoeken ze ook iets wat niet standaard uit de showroom komt.

Jacques  En dat persoonlijke contact zoeken ze omdat?

Erik  Omdat ze het denk ik, net zoals ik, prettig vinden dat het gedragen wordt door iemand die herkenbaar is. Die er voor staat. Die je normaal aanspreekt en die net zo denkt en spreekt als zij. Niet de gewone showroomverkoper of zo’n zweterige meubelman met te bruine schoenen, weet je wel?

Jacques  Je kent ze wel.

Erik  Ja, je kent ze wel. Met een te kort jasje.

Jacques  De laatste vraag: Wat is er nog meer leuk om te vertellen? If any.

Erik  Waarover? Over jou en over Droomhout of over jouw werk?

Jacques  Over jouw tafel, over jouw ervaring met Droomhout.

Erik  We hebben ook gewoon respect voor iemand die een eigen business opbouwt. Ik denk dat dat het ook is. Ik denk de eigenheid, dat het het gevoel is van: het is toch iets unieks. Hij staat niet bij iedereen. Het is toch iets wat speciaal voor mij is. Zo heb je dat bij ons ook gedaan. En ik denk dat dat, gecombineerd met je smaak voor mooie dingen, maar niet over de top. Het moet ook gebruikt worden. Het is uiteindelijk wat het is. Het is een gezellige tafel waar we met plezier omheen zitten, ook als er familie en vrienden zijn. Het is ook meteen een gebruiksvoorwerp. Het staat niet in de kamer om mooi te zijn en niet te gebruiken.

Jacques  Het functioneert ook in die hoedanigheid. Het heeft die rol ook dat het jullie verbindt.

Erik  Het is ook een gebruiksartikel. Het is ook dus daarom. Het is bereikbaar genoeg dat je kan zeggen: als hij stuk gaat dan gaan we weer terug en we kopen een nieuwe. Het is niet een soort designvoorwerp. Niet voor ons. Het kan zijn dat anderen daar wel zo over denken. Ik denk toch ook dat je je eigen rol niet moet onderschatten in het hele gebeuren. Als ondernemer dat je dat succesvol hebt afgehandeld. Plus het feit dat je er ook nog een maatschappelijke twist aan geeft. Een beetje de manier waarop je produceert. Met wat voor mensen je dat doet. Dat is toch echt anders dan Middelman Wonen of Het Kabinet. 

Jacques  Mag ik jou hartelijk bedanken Erik, voor dit prettige gesprek.

Erik  Je doet het leuk.

Jacques  Dankjewel.

Erik  Dat was ik trouwens nog vergeten te zeggen. Ik denkt dat dat ook nog wil bijdragen aan de eigenheid van de dingen die je doet. Namelijk de productie met de mensen. Je komt binnen in een woning, in een meubelzaak. Weet ik veel wie dat maakt dat ding. Waar komt dat vandaan?

Jacques  En dat wel te weten dat is een voordeel?

Erik  Ja, leuk om even bij jou in de zagerij te kijken. Daar zit ook een verhaal achter dat je werkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Jacques  Iets minder dan het was hoor maar we staan er zeker nog wel voor open.

Erik  Al heb je het gedaan. Je hebt het gewoon gedaan. Dat is een unieke combinatie. De driehoek die ik zeg. Dat moet je koesteren. Die moet je ook bij elkaar houden.

Jacques  Bedankt. Ja dat is een goede. Ik ga hem uitschrijven.

Erik  Die moet je bij elkaar houden. Je moet niet bang zijn om je eigen signatuur er nog harder overheen te leggen.

Jacques  Ik zal daar aan werken. Leuk. Ik ga hem sowieso eens opschrijven voor mezelf. Dat geeft weer inzichten en inspiratie. Super.

Erik  Het is nooit 1 ding hè. Ik kom niet bij jou voor een meubeltje. Wij komen natuurlijk omdat we een relatie met elkaar hebben. We vinden elkaar leuk. Maar ook omdat het gewoon in die context is. Het is niet een uniek meubelstuk dat we hebben staan, maar aan de andere kant ook weer wel.

Jacques  Ja.

Erik  Daarom denk ik ook, je moet heel selectief denken, in wat je erbij haalt.

Jacques  Dat moeten niet teveel merken zijn.

Erik  Het moeten niet teveel zijn. Het moet bij elkaar passen. Het hoeft ook niet teveel te zijn. Ik verwacht eigenlijk dan ook, dat is wel een lastige voor jou denk ik, dat je een persoonlijke relatie met Mobitec hebt.  

Jacques  Dat verwacht jij? Nou dat hebben we dan toevallig. Dus je zegt feitelijk: de brands die je voert, daar moet je ook wat mee hebben, een persoonlijke band.

Erik  Jij moet je onderscheiden als meubelzaak, en dat kan je beter dan een tent als Topform.

Jacques  Ja precies.

Erik  Je moet dan ook staan voor de zooi die je verkoopt. 

Jacques  Ja, dat moet ‘for a reason’ zijn.

Erik  Je moet ook in Eupen zijn geweest. Je moet je gasten kennen. Je moet ook het gevoel aan mensen kunnen geven dat als er iets mee is, dat dat geregeld wordt. 

Jacques  Right. Super. Many thanks!